środa, 26 kwietnia 2017

TUSAL 2017 - kwiecień

"Kwietniu, miejsce daj
idzie miesiąc Maj (...)"

Znacie? Pamiętacie? "Bracia miesiące" to jedna z moich ulubionych książeczek z dzieciństwa! 
Też macie wrażenie, że czas zwariował? Rozpędził się i gna nie wiadomo po co, na złamanie karku. Przecież dopiero co robiliśmy noworoczne postanowienia, a tu  już prawie MAJ? Jak to?! Skąd? :-)
Pisząc o postanowieniach mam przed oczami skrzętnie upchnięte w szafie ufoki i płonę rumieńcem. Ale jakoś nam nie po drodze... Może kiedyś przyjdzie ich czas :) dla mnie haft to przyjemność, odskocznia i relaks, więc nic na siłę. 

Za to w TUSAL-owym słoiczku niteczek przybywa, toteż w nagrodę wyszedł dziś ze mną na wieczorny, szybki spacerek. Tak się prezentuje: 
I w środku:

Pozdrawiam :)
I pięknego majowego weekendu życzę!

niedziela, 23 kwietnia 2017

Luca-S "Hat to Hat" (2)

Chciałam Wam pokazać moje postępy w haftowaniu "ślubnych kapeluszy". Nie są jakieś szczególnie wielkie, za mną trochę ponad 1/5 wzoru. Mam wrażenie, że idzie nieco mozolnie. Niby siedzę nad tym haftem dość pilnie (choć przed świętami z braku czasu odpuściłam go prawie na tydzień), ale nie przybyło jakoś szczególnie dużo. 

Wyszywa się dosyć przyjemnie, głównie dlatego, że we wzorze są spore plamy w jednym kolorze. Nuży mnie jednak trochę kolorystyka, dostaję już oczopląsu, bo kolory tła nie dość, że są do siebie podobne, to zlewają się z kolorem lnu. Nie żebym narzekała, to nie tak :)
Obiecałam sobie, że zacznę nowy hafcik dopiero, jak przekroczę połowę kapeluszowego wzoru. Ale już widzę, że muszę odpocząć i zmienić trochę kolorki. Przygotowałam więc sobie mulinę do haftu, który chodzi za mną już od jakiegoś czasu. Powiedziałabym, że jest wręcz natrętny ;) Otóż kiedyś szukałam wzoru kolejnej kwiatowej wróżki i trafiłam na grafikę "Larch fairy". Przepadłam! A jak okazało się, że jest do tego wzór haftu, to już nie było wyboru.

 Mały elfik-łobuziak miał poczekać na swoją kolej i nie pchać się przed zakochaną parę, co to gości na moim tamborku. No ale czy ktoś kiedyś widział cierpliwego małego chłopca? ;) No i jak tu czekać, skoro rosnący niedaleko naszego domu modrzew to jedno w ulubionych miejsc zabaw mojego synka? W dodatku widzę go co rano z okna sypialni, a gdziekolwiek idę, muszę przejść obok :) Prześladuje mnie więc ten wzór, bo ile razy widzę drzewo, myślę "HAFT!" :D

 Dylemat mam tylko z wyborem materiału. Na początku planowałam Aidę 20ct lub Bellanę, ale chyba dam oczom odpocząć i zdecyduję się na len 30ct. Haft wyjdzie wtedy spory, ale zapewne i tak wyląduje gdzieś w dziecięcym kąciku. A zawsze to milej dla mojego oka, jak na połowie ściany rozgości się elf niż minionek :D
A na koniec chciałam pokazać Wam zdjęcie z dzisiejszego spaceru. Wybieraliśmy się i wybrać nie mogliśmy, bo u nas dziś prawdziwy kwiecień plecień: słońce, ulewy, wichury, deszcz ze śniegiem i grad... Ale udało się wstrzelić w moment między jedną ulewą a kolejnym gradobiciem (choć nie ukrywam, wracaliśmy w sporym pośpiechu). Spacer udany, a mi jedno ze zdjęć zupełnie skojarzyło się z dziewczynkami z wózeczkiem z SALu Chagi... Z tym że u mnie ten obrazek w wersji zdecydowanie męskiej ;)



Pozdrawiam ciepło i wiosennie :))
A, i takie mam pytanko :) nie ma ktoś ochoty na "Podaj Dalej" z mojego poprzedniego posta? Jeszcze jedna paczuszka nie ma adresata, więc zapraszam!

czwartek, 20 kwietnia 2017

Podaj dalej

Jakiś czas temu udało mi się załapać na "Podaj dalej" na blogu Radość Tworzenia. W piątek, tuż przed świętami, Carpediem przysłała mi za pośrednictwem wielkanocnego zająca paczuszkę  :)))
Znalazłam w niej własnoręcznie zrobioną kartkę ze świątecznymi życzeniami oraz frywolitkowe, cudne jajeczko :) a także moc przydasi: kanwy, mulinę, tasiemki, cekiny, przeuroczego, malutkiego zajączka i miniaturowe dzwoneczki. Do tego dwa wydawnictwa z wzorami, kawka, herbatki, oraz cukierki, które zdjęcie nie miały szans się załapać, gdyż mój przedszkolak postanowił "skubnąć tęczy" natychmiast po otwarciu koperty:) Jeszcze raz bardzo, bardzo serdecznie dziękuję :))



A teraz ja chciałabym zaprosić Was do zabawy. 
Dla trzech osób, które jako pierwsze wyrażą w komentarzach chęć, przygotuję drobny upominek. Na wysłanie go mam rok a obdarowane osóbki ogłaszają zabawę u siebie :)
Ktoś chętny? 
Pozdrawiam mocno :)



środa, 12 kwietnia 2017

Fiołkowa pisanka

Witajcie :)

Ależ nam się dzień dziś zaczął! Dzieciaki zaspane i marudzące przy śniadaniu, bieg do przedszkola w strugach deszczu, zapomniany z domu koszyczek (mamo, wracajmy! pani kazała na dzisiaj przynieść!) czyli pilna zmiana kierunku w połowie drogi ;)) I do tego jeszcze odklejony z ranki plaster. Dobrze, że po drodze apteka, a plastry można kupić na sztuki, bo portfel, rzecz jasna, w domu i tylko fartem jakieś drobne w kieszeni :) Panie przedszkolanki na szczęście kochane i wyrozumiałe dla spóźnialskich :D
A więc po porannych emocjach, korzystając z drzemki młodszego potomka i chwili na kawę, wpadam do Was z moim kwiecistym, fioletowym jajkiem. 

Tym razem nie kombinowałam za wiele i wybrałam białą Aidę 20ct. Bardzo przyjemnie mi się haftowało. Jeden kolor muliny i niewielki rozmiar to o tej porze roku same zalety :) Idealne, żeby zabrać na plac zabaw i podłubać choć trochę gdziekolwiek. A i wzór wyrozumiały i wybacza drobne pomyłki. Też tak macie? ja jestem mistrzem chyba w robieniu hafciarskich baboli. Serio, nie wiem, czy cokolwiek, kiedykolwiek wyszyłam w 100% zgodnie ze schematem! 






Myślę, że w przyszłym roku wiosną wrócę do tych wzorków - w końcu kilka ich jeszcze zostało do wyszycia :) marzą mi się te z barankami i zającami. 
Pięknego dnia Wam życzę!
U mnie właśnie wychyliło się nieśmiało słonko :)

środa, 5 kwietnia 2017

Luca-S - Hat to Hat (1)

Jakiś czas temu pisałam, że poszukując wzoru na pamiątkę ślubną, trafiłam na zestaw firmy Luca-S. Urzekł mnie od razu, uznałam, że spełnia wszystkie wymagania (a trochę tego było) a i mojej drugiej połówce się spodobał. Obrazek dość ekhm... spory ;) ale i para młoda wyjątkowo bliska mojemu sercu więc uznałam, że pamiątka może być ciut większa :)
Pole haftu to ok. 160x260 krzyżyków, ale ciężko obliczyć ich faktyczną ilość, bo nie całe tło jest wypełnione. No i nie ma tu backstitchy co znacznie przyspieszy finał :) co prawda, ja z tych co akurat kontury lubią, ale jednak bez nich szybciej, nie da sie ukryć :)
To pierwszy zestaw tej firmy, który kupiłam i zauważyłam, że nie są one chyba u nas jeszcze zbyt popularne. Tym bardziej byłam ciekawa i czekałam na kuriera jak na Mikołaja :D
Co do samego zestawu, to prezentuje się całkiem przyjemnie. Oprócz wzoru i zdjęcia gotowego haftu w jego skład wchodzi Aida 18, mulina i igła. Dołączona mulina to Anchor (dawno nie miałam okazji nią wyszywać, stare zapasy zużywam na hafciarskie maleństwa). Na początku uznałam, że dużym minusem jest to, że mulinę oznaczono tylko symbolami i nie podano numerów. Później doszłam do wniosku, że dla mnie to bez różnicy, jeśli zdecyduję się wyszyć ponownie, i tak dobiorę kolory z palety DMC. Ale mimo wszystko ten brak numerów sprawia, że wzór staje się trochę "jednorazowy".
Bardzo mile zaskoczyła mnie czytelność schematu. Jest czarno-biały, wydrukowany w formacie A3 i bardzo, bardzo czytelny. Rozmiar symboli jest dla mnie idealny. Można sobie zaznaczać, kreślić i wszystko ładnie widać. 
Zmieniłam tkaninę na len 35ct w kolorze kości słoniowej. Lubię haftować na aidzie, nie mam nic przeciwko. Jednak tutaj zależało mi na bardziej eleganckim efekcie. Mam nadzieję, że gotowy obraz będzie wart tych tygodni spędzonych z tamborkiem :) 
Póki co po tygodniu haftowania mam tyle: 
Ze względu na rozmiar haftu i ograniczony czas (co prawda dead line to koniec lipca, ale jeszcze oprawić toto, no i wiadomo jak to bywa, kiedy czasu wydaje się sporo;)) ) podzieliłam sobie wzór co 20 rzędów, - minimum tyle muszę zrobić w ciągu tygodnia. W ten sposób najpóźniej do końca czerwca ślubne kapelusze będą gotowe :) A ja mam cichą nadzieję na machnięcie w międzyczasie czegoś mniejszego, tak dla relaksu :)

sobota, 1 kwietnia 2017

TUSAL 2017 (marzec)

Oj, zapóźniłam się z tusalowym słoiczkiem. W ogóle z internetem nie było mi po drodze ostatnio. Dzisiaj w końcu po nadrobieniu (względnym) zaległości w domu i w zagrodzie zabrałam mój słoiczek-śmietniczek na spacer.
Jak widać pora była już niezbyt wczesna. Młodzież czekała na kąpiel a reszta rodziny dyskretnie przemilczała, co myśli  o kimś, kto wieczorem biega ze słoikiem po sadzie i zdjęcia robi... :D
Pędzę  zajrzeć na Wasze blogi, bo dawno, bardzo dawno mnie tu nie było.